gedicht – grafgift
grafgift
ik laat een echolood neer
in je ondermaanse.
geef me je verlanglijst
ik geef je bodemschatten.
ik laat een vlieger voor je op
in je droge bedding.
het hoort niet zo, maar
ik jaag de laatste plaat
door de luidsprekers.
ik schrijf een ballade en
laat hem neer in een ballon.
ik adem een huwelijksaanzoek
door een blaaspijp, maar
of het zo hoort…
het hoort niet, maar
ik geef je een periscoop
om de tijd te doden.
keer je om in je sarcofaag
dan geef ik je een sterrenbodem.
keer je om in je schatkamer
ik smokkel schaterlachen.
laat je steen maar barsten.
© margriet van bebber
Uit: Woorden groeien niet aan letters, 2000
SKVR / Tortuca ISBN 90-76064-04-0